Er leefde eens een arme houthakker die Parihuana heette. 
Hij had een hele bazige vrouw, Marihuana genaamd. 
Ze hadden twee kinderen en die waren Hasj en Wietje gedoped. 
Wietje speelde met haar babituraatjes en Hasj speelde met Stuffie, zijn hondje en zijn kat Morfientje. Marihuana zei: "We moeten iets doen." Parihuana snoof eens diep, maar wist niets te zeggen. 
Ze hadden namelijk haast niets meer te eten. 
Marihuana bedacht een boos plan. 
Ze zouden met z'n vieren een tripje gaan maken in het bos en daar zouden ze Hasj en Wietje achterlaten. 
Maar de slimme Hasj had alles gehoord en stak een mes in zijn broekzak. 
De volgende dag gingen ze een tripje maken in het bos waar de wind door de bomen blowde die zo high waren. 
's Middags deden Hasj en Wietje een dutje en hun ouders gingen er stilletjes vandoor. Hasj had echter met zijn mes lijntjes getrokken in de sneeuw. 
Zo konden ze gemakkelijk de weg naar het dorp terugvinden. 
Daar aangekomen durfden ze niet naar huis, dus gingen ze naar Opium en Omium. Die zaten vredig op een canabee naar de LSD-speler te luisteren, waaruit juist de hit klonk: 

Altijd rookt Kortjakje wiet, 
midden in de week, 
maar zondags niet. 
Zondags rookt hij heroïne 
met een snufje cocaïne. 
Altijd rookt Kortjakje wiet, 
midden in de week, maar Zondags niet. 


Toen Opium en Omium de kinderen zagen begroetten ze hen uitbundig. "High!" riepen Opium en Omium. "High!" riepen Hasj en Wietje. 

Ze kregen een cracker aangeboden. "Hebben jullie honger?" vroeg Opium. "Jaaa," riepen Hasj en Wietje, "zullen we gaan Chinezen." "Goed," zei Omium, "ik coke wel". D 
e volgende dag werden Hasj en Wietje weer naar huis gebracht. 
Parihuana was blij, maar Marihuana niet. 
Toen ze later weer een tripje gingen maken in het bos, lette Marihuana extra goed op Hasj, zodat hij geen kans zag lijntjes te trekken. Toen ze weer alleen achterbeleven, waren ze echt verdwaald. Maar toen zagen ze een vogeltje dat floot: 'Wiedewiedewiet'. 
Ze volgden het vogeltje en kwamen bij een huisje dat helemaal van coke gemaakt was. 
Zoveel coke hadden ze nog nooit bij elkaar gezien. Ze begonnen meteen te snuiven, maar terwijl ze heerlijk snoven, werden ze bespeed door de boze H-XTC, die in het huisje woonde. 
Ze hoorde een kraakstem: "Sniffel, snaffel, snuifje, wie snuift er aan mijn huisje?" "Het is de wind, de wind, de highe wind." Riepen Hasj en Wietje in koor. 
Dit herhaalde zich een paar maal. 
Maar toen kreeg de H-XTC argwaan en ze kwam naar buiten en zei met een lief stemmetje: "Kom maar mee naar binnen, daar heb ik lekkere spacecake voor jullie." Maar eigelijk had de boze H-XTC maar al te veel zin in die Hasj en Wietje. Na een tijdje zaten Hasj en Wietje helemaal stoned en uitgeteld bij de H-XTC aan tafel. 
Nu wilde de H-XTC Wietje gaan drogen in haar drooghok en Hasj samenpersen in haar persijzer om hem vervolgens in blokjes te snijden. Nu Konden ze niet meer ontkomen. "Hennep!" riep Hasj. "Hennep!" riep Wietje. 
Ze waren bang om opgerookt te worden. Wietje moest gaan kijken of de kolen in het drooghok al heet genoeg waren. 
Ze zei tegen de H-XTC dat ze het niet goed kon zien. De H-XTC ging nu zelf kijken en Wietje duwde de H-XTC in het drooghok en deed de deur dicht. De H-XTC begon te schreeuwen: "Hennep!" Maar al gauw bleef er niet veel meer over dan een sissend hoopje blubber. 
Wietje haalde Hasj en ze waren blij. Ze doorzochten het huisje en namen zo veel drugs mee als ze maar konden dragen. Hun zakken puilden uit van de heroïne, morfine, methadon, hasj, wiet, coke en vooral XTC. 
Ze staken het huisje in brand. Crack zei het huisje. 
Ze gingen met speed naar huis. 
Het wiedewiedewiet-vogeltje wees hun de weg. Onderweg kwamen ze Rookkapje en Sneeuwwietje nog tegen. 
Toen ze thuis kwamen, was Parihuana heel blij. Marihuana was dood en ze leefden nog high en gelukkig. 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

WAAROM IK MIJN HUIS NIET SCHOONMAAK

Ik lap geen ramen want... Ik hou van vogels en ik wil niet dat ze tegen schone ramen aanvliegen en zich bezeren. 

Ik zet geen vloeren in de was want..... Ik ben erg bang dat een gast uitglijd en zich bezeert. Dat zou ik vreselijk vinden (en misschien klagen ze mij wel aan). 

Ik geef niets om de stofnesten want.... Ze zijn goed gezelschap. De meeste van hen heb ik een naam gegeven en ze spreken nooit tegen, wat ik ook zeg... .. 

Spinnenwebben maak ik niet stuk want... Ik wil dat ieder levend wezen een eigen 'thuis' heeft ... 

Ik doe niet aan de voorjaarsschoonmaak want...... Ik hou van alle seizoenen en wil niet dat de andere seizoenen jaloers worden..... 

Ik verwijder geen onkruid in mijn tuin want.... Ik wil God niet voor de voeten lopen, hij is een uitstekende ontwerper. 

Ik leg geen dingen weg want..... Ik zal ze dan nooit terug kunnen vinden. 

Als ik visite uitnodig om te komen eten, geef ik nooit een gourmet avond want....... Ik wil mijn gasten niet in de stress laten schieten over wat zij zullen moeten koken als zij mij uitnodigen om te komen eten..... 

Ik strijk geen kleren want... Ik heb ervoor gekozen de labels te geloven waarop staat vermeld: Strijkvrij..... 

Ik maak me niet druk, nergens om want...... "A Type" persoonlijkheden sterven jong en ik ben van plan om in de buurt te blijven tot ik een rimpelig en krakend oud vrouwtje ben..!!!! 

(een schoon huis is een teken van een kapotte computer) En mijn computer werkt prima !

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Waarom wordt de jeugd zo asociaal??

Wel nu hierom: 
Sneeuwwitje slaapt met 7 gasten. 
Tarzan loopt half naakt. 
Assepoester komt pas middernacht thuis. 
Pinokkio liegt alleen maar. 
Alladin is de koning der dieven. 
Batman rijdt 320 km/h . 
Doornroosje ligt de hele dag in d'r nest. 
Roodkapje luistert niet naar haar moeder. 
En Hans & Grietje vreten van andermans huizen. 

Vind je het gek dat de jeugd dan zo asociaal wordt!!